Ventriculaire fibrillatie (VF)

Ventriculaire fibrillatie (VF) is het belangrijkste hartstilstandritme. De ventrikels proberen plotseling samen te trekken met een snelheid van maximaal 500 slagen / minuut. Snelle en onregelmatige elektrische activiteit zorgt ervoor dat de ventrikels synchroon onbruikbaar worden, wat leidt tot plotseling verlies van cardiale output.

Ventriculaire fibrillatie / VF is de meest voorkomende aritmie bij patiënten met hartstilstand en vereist Emergency Life Support. Onomkeerbare hersenschade ontstaat als de patiënt niet in korte tijd (ongeveer 5 minuten bij kamertemperatuur) kan worden gereanimeerd. De patiënt moet zo snel mogelijk worden gecontroleerd en defibrillatie worden toegepast. Ventriculaire fibrillatie / VF is de meest voorkomende oorzaak van een myocardinfarct (MI). Het risico op herhaling is laag na de acute ischemische episode. Daarom is een vroege behandeling levensreddend. Op drukke plaatsen waar plotselinge sterfgevallen vaak voorkomen, zoals luchthavens, winkelcentra, sporthallen, verbeteren de overleving door de introductie van automatische externe defibribrilators en cardiopulmonale reanimatietrainingen.

Kenmerken van ventriculaire fibrillatie-ECG: snelheid, ritme en PQRST-parameters kunnen niet worden gemeten (vanwege het ontbreken van meetbare golfvormen). Het ECG-spoor wordt gekenmerkt door continue, snelle, chaotische en volledig onregelmatige golfafbuigingen, variërend in hoogte, breedte en vorm, waarbij trillingen in de ventrikels zichtbaar zijn.