, Author at - Strona 2 z 2

Półautomatyczny defibrylator

Półautomatyczny defibrylator analizuje rytm serca pacjenta za pomocą elektrod przymocowanych do klatki piersiowej pacjenta. w razie potrzeby (defibrylacja) kieruje użytkownika wzrokowo i / lub głosowo, naciskając przycisk „SHOCK”, aby umożliwić zastosowanie wstrząsu. Jedyna różnica między półautomatycznym defibrylatorem a w pełni automatycznym defibrylatorem polega na tym, że przycisk „SHOCK” jest obecny, a użytkownik wykonuje proces defibrylacji, naciskając przycisk „SHOCK”.

Półautomatyczny defibrylator jest rodzajem defibrylatora, który określa rytm i prowadzi operatora przez jego system audio lub wizualny, pozostawiając zastosowanie ostatecznej defibrylacji operatorowi za pomocą przycisku defibrylacji. Półautomatyczne defibrylatory mają przycisk SHOCK, który nie jest dostępny w pełni automatycznych defibrylatorach. Pod względem funkcjonalnym, półautomatyczne defibrylatory nie różnią się od w pełni automatycznych defibrylatorów.

W pełni automatyczny defibrylator zewnętrzny

W pełni automatyczny defibrylator zewnętrzny, który określa rytm i automatycznie dostarcza wstrząs niezależnie od operatora, gdy wymagana jest defibrylacja. W pełni zautomatyzowanych defibrylatorach nie ma przycisku „SHOCK”, jak defibrylacja procedura jest stosowana przez urządzenie. W pełni automatyczny defibrylator nie ma przycisku SHOCK, ale są one obecne w półautomatycznym defibrylatorze. Pod względem funkcjonalnym w pełni automatyczne defirbrillato nie różnią się od półautomatyczne defibrylatory.

W pełni automatyczny defibrylator RitimPort to lekkie i przenośne urządzenie medyczne, które dostarcza elektrowstrząsy (defibrylację) do serca przez klatkę piersiową za pomocą elektrod. Ten wstrząs zatrzymuje nieregularne skurcze serca na bardzo krótki czas, umożliwiając sercu powrót do normalnych skurczów. Nagłe zatrzymanie akcji serca prowadzi do zaburzeń czynności serca. Jeśli wstrząs nie zostanie dostarczony w bardzo krótkim czasie, może to doprowadzić do śmierci. Najczęstszą postacią nagłego zatrzymania akcji serca jest migotanie komór, które jest szybkim i nieregularnym rytmem serca. Gdy wystąpi migotanie komór, serce należy natychmiast poddać defibrylacji, ponieważ szansa przeżycia pacjenta maleje o 10% co minutę.

Nagłe zatrzymanie akcji serca

Nagłe aresztowanie serca następuje nagle i często bez ostrzeżenia i znaku. Jest on wywoływany przez awarię elektryczną, która powoduje nieregularne bicie serca (arytmię) w sercu. Gdy ruch pompowania jest zaburzony, serce nie może pompować krwi do mózgu, płuc i innych narządów. Kilka sekund później człowiek traci przytomność, a puls znika. Jeśli pacjent nie zostanie poddany leczeniu w krótkim czasie, śmierć nastąpi w ciągu kilku minut. Ten stan nazywa się nagłym zatrzymaniem krążenia.

Powoduje to główne tętnice i zatrzymanie oddechu oraz utratę przytomności. Po zatrzymaniu krążenia tkanki nie docierają do tlenu. Ponieważ mózg jest organem najbardziej dotkniętym brakiem tlenu, utrata przytomności, a następnie uszkodzenie mózgu, może prowadzić do deficytów neurologicznych, zaburzeń pamięci i dysfunkcji poznawczych. Zgodnie z podstawowymi zasadami podtrzymywania życia (BLS), pierwszą rzeczą do zrobienia jest wznowienie krążenia, tj. Resuscytacja krążeniowo-oddechowa (RKO). Zgodnie z zasadami zaawansowanego podtrzymywania życia, pierwszą rzeczą do zrobienia w kolejności jest monitorowanie pacjenta i wykonanie defibrylacji.

Jedynym sprawdzonym sposobem leczenia pacjentów z migotaniem komór i częstoskurczem komorowym podczas nagłego zatrzymania akcji serca jest defibrylacja & #8220; procedura. Defibrylacja jest wykonywana za pomocą automatycznych defibrylatorów lub defibrylatorów ręcznych.

Defibrylacja

Defibrylacja jest najprostszym wyjaśnieniem; Celem tego badania jest depolaryzacja jak największej liczby komórek mięśnia sercowego i umożliwienie sercu ukształtowania regularnego rytmu w celu korekty trwającego zaburzenia rytmu. Defibrylacja jest techniką stosowaną w medycynie ratunkowej w celu zakończenia migotania komór (VF) lub częstoskurczu komorowego bez tętna. Defibrylacja jest wykonywana przez urządzenie medyczne zwane urządzeniem do defibrylacji.

Procedura defibrylacji jest wykonywana za pomocą akcesorium zwanego elektrodą / wiosłem / pedałem. Żel należy nakładać na używane pedały. Konieczne jest upewnienie się, że między łopatkami nie ma połączenia żelowego. Elektrody powinny być ściśnięte o około 10 kg u dorosłych i 5 kg u dzieci. Ponieważ elektroda powinna być mocno przymocowana do ściany klatki piersiowej, jeśli klatka piersiowa jest nadmiernie owłosiona, należy ją ogolić, chyba że straciłoby to zbyt dużo czasu. Przed naciśnięciem przycisku rozładowania należy upewnić się, że nikt nie dotyka pacjenta. Jeśli na klatce piersiowej pacjenta znajduje się system transdermalny, należy zwrócić uwagę, aby upewnić się, że nie styka się on z elektrodami.

P.	W.	Ś	do	P.	S.	N.
				1	2	3
4	5	6	7	8	9	10
11	12	13	14	15	16	17
18	19	20	21	22	23	24
25	26	27	28	29	30